-
1 og|ień
m 1. (płomień) fire, blaze- języki ognia tongues of fire- rozpalić/podsycić/zgasić ogień to make/feed/extinguish a. put out a fire- dołożyć a. dorzucić do ognia to fuel/stoke a fire2. (pożar) fire- ogień ogarniał niemal całą wioskę the fire spread almost over the entire village- spowodować a. zaprószyć ogień w czymś to set sth on fire, to set fire to sth- szopa zajęła się ogniem the shed caught fire3. (ognisko) bonfire- rozpalić ogień to light a. make a bonfire- wieczorem siedliśmy dookoła ognia i śpiewaliśmy piosenki at night we sat around a bonfire and sang songs4. (blask) flare- ognie fajerwerków flares of fireworks5. przen. (uczucie) heat, passion- mówić/śpiewać z ogniem to speak/sing with passion6. (rumieniec) colour, blush- na tę uwagę ogień uderzył jej na twarz the remark brought a blush to her face7. (upał) heat- ogień leje się z nieba heat is beating down from the sky8. (świecący przedmiot) light 9 sgt (strzały) fire- zamachowcy otworzyli ogień the assassins opened fire- rozpocząć/przerwać ogień to open/cease fire- być/znaleźć się w ogniu to be/come under fire- na linii ognia in the line of fire- ognia! fire!- ogień krzyżowy crossfire- dostać się w krzyżowy ogień to get caught in the crossfire□ zimne ognie sparklers- ogień zaporowy Wojsk. barrage■ krzyżowy ogień pytań cross-examination- wziąć kogoś w krzyżowy ogień pytań to cross-examine sb- strzec się a. unikać kogoś jak ognia to avoid sb like the plague- czy mógłby mi pan podać ognia? could you give me a light?- dolać oliwy do ognia to add fuel to the fire a. flame, to make things worse- gotować na wolnym ogniu to cook over low heat- igrać z ogniem to play with fire, to skate on thin ice- na pierwszy ogień (na początek) to start with- na pierwszy ogień wyremontuje mieszkanie to start with, he’ll do up his flat- iść a. posłać kogoś na pierwszy ogień to go send sb to the front line- ogień i woda a. ogień z wodą (as different as) chalk and cheese, worlds a. poles apart- pójść a. skoczyć za kimś w ogień to go through fire and water for sb- słomiany ogień a ten-day wonder- stanął w ogniu a. w ogniach his colour heightened- upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu to kill two birds with one stone- wyciągać a. wyjmować dla kogoś/za kogoś kasztany z ognia to pull sb’s chestnuts out of the fire- wziąć kogoś w dwa ognie to catch sb in a crossfire a. between two fires- wzięty w dwa ognie, wyznał wszystko caught between two fires, he confessed everything- nie ma dymu bez ognia przysł. there’s no smoke without fire, where there’s smoke, there’s fire przysł.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > og|ień
-
2 sk|oczyć1
pf — sk|akać impf (skoczę — skacz) vi 1. (wykonać skok) to jump- skoczyć przez płot to jump over the fence- skoczyć przez rów to jump across a. over a ditch- skakać przez przeszkody to jump over obstacles- skakać przez skakankę to play with the skipping rope- skoczyć na konia to jump on horseback a. on a horse- skoczyć do basenu/do rzeki to jump into the swimming pool/the river- skoczył z dachu/z okna he jumped off the roof/out of the window2. pot. (gwałtownie podnieść się) to jump- akcje skaczą (w górę) stocks are shooting up a. soaring- przed świętami ceny skoczyły w górę prices went up before Christmas■ skakać koło kogoś a. przed kimś to be all over sb- skakać z radości to jump up and down (for joy), to hop up and down with delight- skakać z tematu na temat to jump from one topic to another- skoczyć do kogoś z kijem to take a stick to sb- skoczyć komuś do gardła to jump down sb’s throat przen.- skoczyć na równe nogi to jump to one’s feet, to leap up- skoczyć po rozum do głowy to hit on an idea- skoczyć w ogień za kimś to go through fire and water for sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sk|oczyć1
-
3 Feuer
Feuer ['fɔyɐ] <-s, -> ntdas olympische \Feuer znicz m [o ogień m ] olimpijskijdm \Feuer geben (fam: jdm eine Zigarette anzünden) dać [o podać] komuś ogień ( pot)\Feuer legen podpalić\Feuer! pali się!\Feuer! ognia!das \Feuer eröffnen Militär: otworzyć ogieńdas \Feuer einstellen Militär: wstrzymać ogień5) \Feuer und Flamme [für jdn/etw] sein ( fam) zachwycać się [kimś/czymś][bei etw] \Feuer fangen ( fig für etw begeistert sein) zachwycać się [czymś][bei jdm] \Feuer fangen ( sich in jdn verlieben) zakochać się w kimśfür jdn durchs \Feuer gehen skoczyć [o pójść] dla kogoś w ogień
См. также в других словарях:
ogień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. ognia; lm D. ogni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciepło i światło powstałe w wyniku spalania się ciał, widoczne w postaci płomieni i żaru; płomień : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mały,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skoczyć [pójść] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{dla kogoś, za kimś} {{/stl 8}}w ogień {{/stl 13}}{{stl 7}} zwykle w trybie przypuszczającym: być gotowym do największych poświęceń dla kogoś, ponieważ jest się mu bezgranicznie wiernym, darzy się go zaufaniem : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skoczyć — 1. Skakać z radości «bardzo się cieszyć»: Podczas inspekcji Hania dygotała nerwowo, potem, gdy całość wypadła pomyślnie, prawie skakała z radości. T. Bojarska, Świtanie. 2. Skakać z tematu na temat «zmieniać często temat rozmowy, mówić co chwila… … Słownik frazeologiczny
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
ogień — 1. Coś piecze, pali kogoś jak ogień, żywym ogniem a) «coś jest przyczyną silnego, przejmującego, piekącego bólu»: Pod palcami czułem na policzku i uchu grubą pręgę, która straszliwie bolała i piekła jak ogień. J. Brzechwa, Owoc. b) «ktoś ma… … Słownik frazeologiczny
skakać — 1. Skakać z radości «bardzo się cieszyć»: Podczas inspekcji Hania dygotała nerwowo, potem, gdy całość wypadła pomyślnie, prawie skakała z radości. T. Bojarska, Świtanie. 2. Skakać z tematu na temat «zmieniać często temat rozmowy, mówić co chwila… … Słownik frazeologiczny
skakać — ndk IX, skaczę, skaczesz, skacz, skakaćał skoczyć dk VIb, skakaćczę, skakaćczysz, skocz, skakaćczył 1. «odrywać się na chwilę od ziemi, odbijając się nogami; wykonywać skok albo skoki; posuwać się naprzód, wykonując skok lub skoki» Dziewczynka… … Słownik języka polskiego
rozkaz — Iść, pójść, rzucić się, skoczyć za kogoś, za kimś, na czyjś rozkaz w ogień zob. ogień 2 … Słownik frazeologiczny
